Bugün
Bir ormana sığınmak istedim
Istedim ki sadece yeşil ve ağaç
Ve kuru da olsa dallar ve yapraklar sarmalasın
Beni.
Az, daha az
Daha da azalıyorum
şehir karşısında.
Bir at kestanesi gibi
Dikenli kabuğumla yere savrulup
Açılıvermişim sana doğru…
Gelip de kabuğumdan ayırıp
Eline alır mısın, ısıtır mısın
Koyup da kalbinin üzerindeki cebe
Ormana götürür müsün beni.
Söz sana söz
ısıtacağım ben de,
hep yuvadaymışız gibi.
elif