gelincik tarlasında bir
ayrıkotu
çığırır durur
kimim ben kimim ben
etrafına baksa
her yer ışık gelincik çiçek
bir duysa sesini
onu çağıran yeşilin
maviye baksa
yüzünde hissetse
güneşi
ve nefesini baharın
üflese uçuşsa dilek pamukları
unutsa ayrıkotu
kim olduğunu
bir bahar gelincik tarlasında.
elif
*photo credit – Aslı Rojin Polat