Koşmayacağız


taş basamakları

tek tek çıkan kumru kuşunun
vardır elbet bir bildiği
uçabilecekken…

Sanırım bir ay önceydi, ben bir kafede oturup da o gün dolaşan düşüncelerin, içimdeki pırpırın da oturup şöyle bir yerleşmesini, bir boş alana doğru uçuşup açılmasını beklerken birden kendimi “koşmayacağız, koşmayacağız” diye tekrarlarken buldum.
Devamını Oku…

Bir Sabah

 

sisin içine doğru

ansızın
güneş.