İnsan

Belki Tanrı bir çocuktur
sonsuzluğun kumsallarında oynayan
ve yaptığı herşeye hayran.
her seferinde kumdan kaleleri
neşeyle yıkıp
suya bırakan.
martılar onun sevinç çığlığı,
dalgalar gözyaşıyla karışık kahkaha.

biraz kum, biraz deniz, biraz martı, biraz çocuk
biraz insan.

elif

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir