Bugün öğleden sonra kafamı toplamak ve biraz da farklı bir ortamda çalışmak için dışarı çıkasım vardı. Hava da bir o kadar karışık: soğuk, güneşli mi yağmurlu mu belli değil ve sert rüzgarlı. Yeni de gripten kalkmışım, bir tarafım ürkek kararsızım.  Tam çıkmaktan vazgeçer gibiyken bir şey dürttü “Haydi çık, yüzüne hava çarpsın” dedi ve ben aldım o haydi’yi çıkıverdim.

Bazen kararsızlık ya da fikirsizlik ağır basıyor, gidesim yürüyesim var ama nereye bilemiyorum zihnimden – işte o zaman ayaklarımın beni götürmesine izin veriyorum.  Bir zamandır yapıyorum bunu, çıkıyorum onlar nereye gitmek isterse oraya. Devamını Oku…