teslim olursam
sana,
göğsünde kalırım
öylece…
çekinirim
belki göğsün sıkışır senin
ve belki de
öyle sıkışır ki
ilk defa gibi
gerçekten nefes alırsın.

 

Hep gözüm takılır, hayret ve hayranlıkla, şehrin ortasında, kaldırımın ortasında kıvrılmış uyuyan sokak köpeklerine.  O dışarıda olup bitenden bağımsız ve aynı zamanda uyanık ve aynı zamanda derin huzurlu bir kendini bırakış.  Hepsi bir arada, mümkün.  Buna en yakın hatırladığım belki küçükken babaannemin koca göğsüne sokulup kendimi bıraktığım anlar, belki… Devamını Oku…