Kedi Gözüyle
Covid-19 krizine ek olarak annemlerin bahçesinde kaotik bir kedi yazı geçirmekteyiz. Zaten ev içinde 3 kedimiz var, kapı önünde beslediğimiz de 2 tane, etti mi beş. Son yani beşinci yanaşmamız nam-ı diğer Kılkuyruk’u 4 aylıkken kısırlaştırma hamlemiz 1 aylık hamile olduğunu öğrenmemizle birlikte büyük bir hayal kırıklığıyla sonuçlandı. Mecburen minik hamileyi bu nasıl anne olacak ya diye diye doğurana kadar besledik. Bunlar yine normal gelişmelerimiz tabii.
Esas mesele bizim bahçedeki tüm dişileri rahatsız eden ve Kılkuyruk’u da hamile bırakan bir turuncu-sarı kedi, aramızdaki adıyla Kötü Kedi Şerafettin; bir diğeri de tacizci Koca Kafa Gri. Bu iki erkek ne zaman potansiyel bir dişi kokusu alsalar, bizim bahçede bitiyorlar, ve de muhtemel ki mahalledeki çoğu yavruların babası bunlar. Biz de her geldiklerinde bir koşu kovmaya çalışıyoruz, bazen su sıkıyoruz, bazen arkalarından koşuyoruz. Ama lakapları boşuna değil ağır abiler, korkutsan korkmuyor babamın da söylediği gibi ağır ve vakur adımlarla sallana sallana mekanı terk ediyorlar. Devamını Oku…
