Geçen gün yerel hakiki Alaçatı’lı tanıdıklarımızdan biriyle sohbet ediyordum. O da hem bir başka aileden hem de kendi eşinden bahsederken “çok yavaş biridir”, “çok yavaş insanlardır” cümlelerini kullandı.
Genelde hızlı yaşayıp, hızlı gezip görüp, hızlı tüketen yaşamların hüküm sürdüğü bir dünyada olduğumuzun için bu cümlelerle ilk akla gelen yorum, şikayet babında “amaan aşırı ağırdır, yerinden kaldıramazsın, sallanır durur, işi bitirene kadar ömür tüketir” ve bunun gibi kullanımlar oluyor. Ama ben bu hanımı dinlerken şikayet bir yana çok yumuşak ve neredeyse övgüye yakın bir enerjiyle konuştuğunu farkettim, ve ilgimi çekti. Sohbeti durdurup “Dur bir dakika ya, tam ne kastediyorsun?” diye soruverdim. Meğer onlar, kendi günlük dillerinde, birine yavaş dediklerinde “sakindir, atarı tutarı yoktur, çok iyidir” anlamına geliyormuş. Çok yavaş bir adamdır, yani şiddetli hiddetli değildir çok şükür diyordu.
Hoşuma gitti yahu…Hem içeriği hem de genelde negatif anlamlar yüklenerek kullanılan bir sıfatın aynı zamanda çok pozitif bir şekilde kullanılması hepsinin beraber olması, hoşuma gitti.
Aheste iyidir, sakin sakin belki de tamdır, belki ne hızlı ne yavaş, ya da daha iyisi hem hızlı hem yavaş tam anda akışta çok iyidir, hepimize nasip olsun inşallah…deyip Barış Manço dönemi çocuğu olarak Aman Yavaş Aheste’yle yumalım ağzımızı açalım gözümüzü.
Sözleri aşağıya, müziği kulağınıza…
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=XmxbVXGMvyM
Aman yavaş aheste
Söz gümüşse sükut altınmış
Demek ki susmak daha kıymetli
Sessiz sakin durmak varken
Konuşup yorulana bilmem ne demeli
Aman yavaş aheste
elif