Çiçek açana kadar yolculuk
sanmaki güneşli her zaman
Gün gelir fırtına yağmur
ya da haşerat hastalık şu bu
Yine de yol belli doğa biliyor:
O çiçek buraya gelecek!
Renk toplayacak, bir bir her an her duraktan
Kendi yolundan kendi renkleriyle
kendi şarkısıyla gelecek,
biricik güzelliğiyle açmaya.
Savrulsa da kavrulsa da
bilir ki nefes verilmiş güneş de
İşi gücü yolculuk…
Arada tuttursa da
“açacam da açacam” diye
Toprak Ana gülümser şefkatle,
bilir geçecek bunlar, yol, yolculuk an an.
Bizimki hayal dahi edemez
nasıl bir güzellik bekliyor kendini;
yine de bilir, yola verir tüm sevgisini.
Ve gün gelir çiçeklenir,
ışık ışık rengarenk, dokunmuş gibi
o çicek bize gelir.
O çiçek buraya gelir.
elif