Kolay Gelsin

İki gün önce Gümüşsuyu’ndan otobüsle inerken elinde bir çekçek arabasıyla yokuş yukarı doğru çıkan bir antikacı gördüm.  Büyük metal tekerlekleri üzerinde ahşap bir kasadan oluşan arabasının üzerinde sadece bir bambu sandalye vardı, ve birden şöyle düşündüm:  “Adamın arabası bambu sandalyeden daha ağır, tekerleklere rağmen o arabayı çekmek için çok zorlanıyor, sadece bambu sandalyeyi taşısa daha kolay, daha hafif olmaz mıydı?”

Bu beni kendi hayatıma, hayatlarımıza ışınladı, ve fark ettim tekrar: Bazen gerçekten çok basit ve kolay olacak birşeyi kendimiz zorlaştırmıyor muyuz, aynı bu örnekteki gibi?

Bazen alışageldiğimiz yollar kolaymış gibi gözükse de aslında geçerliliğini yitirmiş olabiliyor, ya da sadece o an için kolay veya uygun olmayabiliyor.

Bu şöyle basit bir örnek dahi olabilir: Her gün eve giderken trafikten kaçayım diye kullandığınız uzun ama boşça bir yol olabilir, ve siz hiç trafiğin olmayacağı bir zamanda bile kendiniz otomatikman o yolda giderken bulabilirsiniz, sadece alışkanlıktan.

Elbette herşey kolaylık değil, burada konumuz kestirmeleri bulmak da değil, yanlış anlaşılmasın – yoksa bir tarafımız Laz, onu da geçtim Türk’üz biz tüm cinlikler kestirmeler bizde:)…amma ve lakin…

Bazen sadece alışkanlıktan, bazen kafamızda zorlaştırdığımız için, olmaz diye düşündüğümüz için birşeylerden vazgeçiveriyoruz, ya da kendi aklımıza gelen sınırlı alternatiflerle çözmeye, kontrol etmeye, hareket etmeye çalıştığımız için zorlanabiliyoruz.  Oysa bize yardım etmeye hazır koca bir dünya var şu soruyu sorabilirsek belki:

“Bunun kolaylıkla çözülmesi / akması / gerçekleşmesi için neler mümkün?”

“Kendi”mizin ötesinde olasılıklara açılmak mümkün bu soruyla, ve çoğu kez de hiç de beklemediğimiz ve tahmin dahi edemeyeceğimiz cevaplar, güzelliklerle karşılıyor evrenimiz bizi.  Ve çoğunlukla zor diye düşündüğüm birşeyi kolaylıkla yapmaya niyet etmek bile yolu açıyor benim tecrübemde.  (Bu konuda yapılmış bir sürü bilimsel çalışma ve teknikler de var beyni yeniden programlamaya dair ilgilenir de araştırmak isterseniz.)

Anda olmayı, alışkanlıklarımızı tekrar tekrar farketmeyi ve o anın tüm olasılıklarına açmayı hatırlatmak istiyorum kendime ve hepimize.

ve kolaylığı, daha fazla kolaylığı davet etmek hayatıma, hayatlarımıza.

Öyle de güzel deyimlerimiz var ki, başka hiçbir dilde henüz karşıma çıkmayan ve bizim dilimizde var: “Kolay Gelsin”… Ne güzel bir dilektir, ne güzel bir duadır bu, evet kolaylıkla gelsin hepimize!

elif